الگوی فاطمی. مدیریت سیاسی اجتماعی
حضرت در دوره ی کوتاه زندگی خود، پس از ارتحال پیامبر اکرم(ص)، محور پایه ریزی یک جریان و حرکت سیاسی در مسیر پاسداری از حریم ولایت بود که ایشان آن را هدایت می کرد. حضرت زهرا (س)کانونی برای مقابله با ناهنجاری ها و انحراف ها شدند و در برابر موج های انحرافی ایستادند. حضور ایشان در میدان جنگ، سخن رانی در مسجد و پاسخ گویی به شبهه های زنان و مردان جامعه، نشان دهنده ی وجود چارچوب هایی برای حضور زنان در جامعه است. ایشان در زمان حیات پیامبر(ص) پس از غزوه ها، یار و غم خوار پدر و همسر بود و نقش امدادگری را ایفا می کردند. نقش حضرت در ماجرای مباهله ی مسیحیان نجران، به همراه پیامبر(ص)، حضرت علی ولایة علی بن ابیطالب حصنی و حسنین (س)که در قرآن نیز بدان اشاره شده است، حضور سیاسی ایشان را در زمان پیامبر(ص) نشان می دهد. حضرت فاطمه (س)برای روشن ساختن افکار عمومی از انحراف مسیر امامت، چهل شبانه روز دست حسن و حسین (س)را می گرفت و همراه با حضرت علی ولایة علی بن ابیطالب حصنی به درِ خانه ی مهاجر و انصار می رفت تا آن ها را از انحراف و غفلتی که دچار آن شده اند، بیدار و غافلان و راحت طلبان را هوشیار سازد و به تکلیف اجتماعی و سیاسی خویش عمل کند.